HISTORIA DWORKU LUDOLPHINO – SIEDZIBY BIBLIOTEKI GŁÓWNEJ

Studenci rozpoczynający studia na Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku, swoją edukację zaczynają od zajęć z przysposobienia bibliotecznego. Pierwszy kontakt z Dworkiem Ludolphino naznaczony jest często zdumieniem i zachwytem nad pięknem i malowniczością miejsca przeznaczonego na Bibliotekę.

Główny korpus pałacu zwieńcza sześcioboczna, czterokondygnacyjna wieża. Spadzisty dach wzbogacony jest symetrycznie rozmieszczonymi pionowymi oknami rozświetlającymi poddasze. Część centralna gmachu wysunięta ku przodowi tworzy ryzalit wraz z tarasem. Do głównego budynku przylega dawna kaplica, dzisiejsze pomieszczenie katalogiem centralnym. Główne wejście prowadzi do sieni z elementami dawnego wystroju. Szczególną uwagę wzbudzają wspaniałe stylowe schody, charakterystyczne dla dworków sprzed lat. Na dawną posiadłość składały się także zabudowania mieszkalne i gospodarcze. Dziś są one siedzibą AZS AWFiS Gdańsk, oraz klubu „Trops”. Na jednym z budynków zachowała się drewniana wieżyczka zegarowa. Wokół Biblioteki znajdują się pozostałości po dawnym parku, ze stawem. Do dziś rosnące wspaniałe okazy drzew świadczą o dawnej świetności majątku „Ludolphine”.

Historia terenu zajmowanego dziś przez AWFiS sięga okresu średniowiecza. W roku 1188 Opactwo Cysterskie otrzymuje te ziemie w darze od księcia pomorskiego Sambora I. W XIV wieku dróżka kościelna, prowadzi tędy mieszkańców pobliskich osad, Sopotu, Świemirowa, Karlikowa i Stawowia do Kościoła Św. Jakuba. Z czasem, wraz z rozwojem okolicy oraz w wyniku bezpośredniej bliskości Opactwa Cysterskiego, ziemie położone między Oliwą a Sopotem nabierają znaczenia. Na początku XIX wieku powstają w sąsiedztwie traktu kościelnego zabudowania dworskie. Znaleziono tu resztki wyrobiska oraz ślady po cegielni sięgające połowy XVII wieku. Zakład ten miał stanowić źródło dochodu pierwszych właścicieli a zarazem twórców majątku „Ludolphine”. Dróżka kościelna została nazwana Ludolphinerweg. Osiedlają sie tu rodziny kaszubskie.
„Osiadł tu również Antoni Abraham. W latach 1909-1920 do jego mieszkania, przy Ludolphinerweg 2 często zaglądali kaszubscy działacze regionalni oraz Ci, którzy zwykli wypożyczać książki z jego prywatnej biblioteki.” (J. Sapm, Gdańskie dwory i pałace, Gdańsk ; Wydaw. Marpress, 1998, s. 133.)
W latach 1928-39 przy Ludolphinerweg (dzisiejsza ulica Czyżewskiego) działa ochronka Gdańskiej Macierzy Szkolnej.
Od drugiej połowy XIX wieku całość majątku „Ludolphine” przechodzi w ręce Filipa Brauna, później zaś jego spadkobierców. W latach dwudziestych minionego stulecia majątek staje się własnością Roberta Kolkova. Przeprowadza on gruntowny remont dworku, zmieniając częściowo jego styl, przez nadanie mu  eklektycznych detali architektonicznych. Dzięki działalności nowego właściciela posiadłość wzbogaca się o ogrodzenie, furtę wjazdową i położony przy niej domek.
W 1933 roku posiadłość zostaje przekazana Ewangelickiemu Związkowi Diakonisek, których główna siedziba znajduje się w Oliwie.
Po II Wojnie Światowej majątek przechodzi w ręce Skarbu Państwa. W roku 1997 Parafia Ewangelicko Augsburska z siedzibą w Sopocie wystosowuje do sądu roszczenia dotyczące przywrócenia jej tytułu własności Dworku. Sprawa zostaje jednak odroczona, ze względu na brak dowodów uzasadniających wniosek rewindykacyjny.
Do roku 1979 w dworku mieści się Zespół Szkół Terenów Zieleni.
Po gruntownym remoncie w latach 1981-1984, budynek zostaje przekazany na potrzeby Biblioteki Głównej AWF w Gdańsku. Obecnie Biblioteka zajmuje ok. 600 m2 powierzchi zabytkowego dworku, położonego w parku, w sąsiedztwie zabudowań uczelni.
Opracowanie Michał Januszewski na podstawie zbiorów Biblioteki AWFiS Gdańsk, redakcja Alicja Kruszyńska