Absolwent AWF w Warszawie (1954). Pracował jako nauczyciel i inspektor szkolny, a w latach 1960–1972 trener kadry narodowej Polski w lekkiej atletyce (biegi sprinterskie, skok w dal, trójskok). Od 1969 związany z gdańską AWF, gdzie pełnił funkcje dyrektora Instytutu WF i Sportu, kierownika Katedry Teorii i Metodyki Lekkiej Atletyki, a także prorektora i rektora (pierwszy wybrany przez społeczność akademicką).

Podczas jego kadencji rektorskiej oddano do użytku baseny wioślarski i kajakowy, uruchomiono Ośrodek Promocji Zdrowia i Sprawności Dziecka, a także nawiązano współpracę z naukowcami z Wilna i tamtejszym uniwersytetem. Wykładał również w Niemczech (Kolonia, Magdeburg) i na Uniwersytecie w Bydgoszczy, gdzie kierował Katedrą Kultury Fizycznej.

W latach 1985–2002 prezes AZS AWF Gdańsk. Autor publikacji, m.in. Sport i motywacja osiągnięć w akademickiej edukacji wychowania fizycznego (1993).