Prof. Ferid Murad jest laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii, którą otrzymał w 1998 roku za poznanie roli tlenku azotu i cytozolowej cyklazy guanylowej w sygnałowaniu wewnątrzkomórkowym. Jego odkrycia przyczyniły się również do znacznie lepszego zrozumienia fizjologii wysiłku fizycznego. Prace prof. Ferida Murada to około czterysta artykułów w prestiżowych czasopismach naukowych, obejmujące wiele zagadnień, jednak te dotyczące tlenku azotu i regulacji syntezy cGMP należy uznać za Jego największe osiągnięcie. Kariera naukowa prof. Murada związana była z pracą w czołowych uniwersytetach USA, w tym na Uniwersytecie Medycznym w Cleveland, Uniwersytecie Harvarda w Bostonie, Narodowym Instytucie Zdrowia w Bethesdzie oraz Uniwersytecie w Stanford. Warto podkreślić, że prof. Murad był uczniem innego noblisty – prof. Sutherlanda – laureata Nagrody Nobla w 1971 roku.